|
تاریخ انتشار: 13.03.2014
چگونه ناتو
زیر اوکرائین تونل زد
نوشتۀ مانلیو دینوچی
ترجمه توسط حمید محوی
«موش کور، خوب تونل بزن!» : در اواسط قرن نوزدهم مارکس اینگونه در
مورد کار آماده سازی انقلاب می نویسد. امروز همین تصویر _ کار موش
کور _ خلاف مفهوم مارکسی _ می تواند عملیات هدایت شدۀ ناتو در
اوکرائین را ترسیم کند.
همه چیز از سال 1991 شروع شد، یعنی وقتی که پیمان ورشو و اتحاد
جماهیر سوسیالیستی شوروی فروپاشید، و بجای یک دولت، پانزده دولت از
جمله اوکرائین تشکیل گردید. ایالات متحده و هم پیمانان اروپائی اش
فورا به هدف کسب بیشترین بهره برداری از بروز وضعیت جدید در عرصۀ
جغرافیای سیاسی دست به کار شدند. سال 1999، ناتو فدراسیون
یوگوسلاوی را از طریق جنگ ویران کرد، یعنی دولتی را از بین برد که
می توانست راه گسترش تسلط بر شرق اروپا را سد کند، و در برگیرندۀ
نخستین کشورهای پیمان باطلۀ ورشو بود : لهستان، جمهوری چکوسلاواکی
و مجارستان. سپس، سال 2004 و 2009، سیطرۀ خود را به استونی، لتونی،
لیتوانی (بخشی از شوروی دوران گذشته)، بلغارستان، رمانی، اسلواکی،
اسلوونی و کوروآسی(جمهورس یوگوسلاوی دوران گذشته) و آلبانی گسترش
داد.
اوکرائین با 600 هزار کیلومتر مربع به مثابه مرز بین ناتو و روسیه
عمل می کند، و دالان های عبور و مرور انرژی روسیه و اتحادیۀ اروپا
نیز از این کشور عبور می کند، با این وجود خود مختار باقی مانده
است. ولی اوکرائین وارد «شورای همکاری آتلانتیک شمالی» شد و در سال
1994 نیز به «همکاری برای صلح» پیوست و در عملیات «حفاظت از صلح»
در بالکان شرکت کرد. سال 2002، «طرح عملیاتی ناتو-اوکرائین» به
تصویب رسید و رئیس جمهور لئونید کوشما نیّت خود را برای پیوستن به
ناتو رسما اعلام کرد. سال 2005، در تداوم «انقلاب نارنجی»، رئیس
جمهور یوشچنکو برای شرکت در گردهمآئی ناتو در بروکسل دعوت شد. فورا
پس از این رویداد، «گفتگوی فشرده دربارۀ تمایلات اوکرائین برای
پذیرش عضویت در ناتو» مطرح گردید و سال 2008 گردهمآئی بوخارست چراغ
سبز را برای ورود این کشور روشن کرد. سال 2009 کی اف قراردادی را
برای حمل و نقل تدارکات نیروهای ناتو در افغانستان از طریق خاک
اوکرائین به امضا رساند.
از این پس پیوستن اوکرائین به ناتو امری مطمئن بنظر می رسد، ولی
سال 2010 رئیس جمهور جدید ویکتور یانوکویچ با وجود ادامۀ همکاری،
اعلام کرد که پیوستن به اتحادیۀ اروپا جزء برنامۀ دولت او نیست. با
این وجود، طی این مدت ناتو مناسباتی با درون نیروهای نظامی
اوکرائین برقرار ساخته بود. افسران عالی رتبه طی سالها در کلاس های
ناتو «کالج دفاع در رم و اوبرمرگو (آلمان) پیرامون مضمون چگونگی
پیوستن نیروهای نظامی اوکرائین به ناتو شرکت داشتند. در این چهار
چوب است که در آکادمی نظامی اوکرائین «دانشکدۀ چند ملیتی» نوینی با
اساتید ناتو بنیانگذاری شد. و به ویژه باید به همکاری های فنی و
علمی اشاره کنیم که برای تسهیل عملیات مشترک و شرکت نیروهای نظامی
اوکرائین در «عملیات مشترک برای حفاظت از صلح» به فرماندهی ناتو
گسترش یافت.
علاوه بر این، از آنجائی که «بسیاری ا زاوکرائینی ها دربارۀ نقش و
اهداف اتحادیۀ اتلانتیک شمالی اطلاعات کافی ندارند و طرز تلقی شان
غالبا متأثر از الگوی باطل شدۀ جنگ سرد است، ناتو در کی اف مرکز
اطلاعاتی را برای ملاقات و سخنرانی ایجاد کرده است و حتی ملاقات
هائی را با «نمایندگان جامعۀ مدنی» (1) در مرکز فرماندهی در بروکسل
سازماندهی می کند. و از آنجائی که گوئی تنها آن چیزی که دیده می
شود وجود دارد، روشن است که ناتو دارای شبکۀ ارتباطاتی در محیط
نظامی و مدنی می باشد که فراتر از آن چیزی است که در ظاهر امور
دیده می شود. این موضوع را می توانیم در لحن گفتار فرماندهی ناتو
بشنویم که 20 فوریه در خطاب به نیروهای اوکرائینی به آنها اخطار
داد که «باید بی طرف باقی بمانند»، در غیر این صورت «نتایج ناگواری
برای مناسبات آنها با ناتو» خواهد داشت. ناتو از این پس احساس می
کند که گام نوینی جهت گسترش تسلط خود در شرق برداشته و بر نیمی از
اوکرائین احاطه یافته است، در حاکی که همچنان به اردوی خود علیه «الگوهای
با طل شدۀ جنگ سرد» ادامه می دهد.
1)توضیح مترجم : چنانکه می بینید این جمله داخل گیومه نوشته شده
است، و به این معنا بوده که ناتو همواره برای اجرای طرح هایش از
ابزارهائی مانند جامعۀ مدنی و یا سازمان غیر دولتی، حقوق بشر و
روزنامه نگار و پزشک بدون مرز استفاده یا بهتر بگوییم سوء استفاده
می کند.
آدرس متن اصلی در انوستیگ آکسیون :
http://www.michelcollon.info/Comment-l-OTAN-a-creuse-sous-l.html
_______________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
