|
تاریخ انتشار: 27.02.2014
مبارزۀ
رسانه های حاکم علیه دموکراسی
تی یری درون
ترجمه توسط حمید محوی
سال 1973، حتی روزنامه های محافظه کار قتل دموکراسی در شیلی را
محکوم کردند. چهل سال بعد اتحاد سهامداران رسانه ها با قانونیت
بخشیدن به خشونت دست راستی هائی که نمی خواهند شکست خود را در
انتخاباتی که با دیدبانی بین المللی صورت گرفته بود بپذیرند و می
خواهند قدرت را بدون آرای عمومی بدست گیرند، در ونزوئلا دموکراسی
را لگد کوب می کند.
با پیوستن به تفکر واحد (مبادلات آزاد + حق دخالت)، کپی های
خاکستری آژانس خبری فرانسه و رویترز (1)که به لوموند، آر تی ال،
فرانس 2، لیبر بلژیک، ال پائیس، لیبراسیون یا نیویورک تایمز(2)
تبدیل شدند، بجز تحریف آرای رؤسای جمهور آمریکای جنوبی را در صورتی
که از حقوق ونزوئلائی ها برای انتخاب رئیس جمهورشان دفاع کنند هیچ
راه خروجی دیگری ندارند، و بسیج عمومی اکثریت مردم علیه ارتکاب به
کودتا را نیز از قلم می اندازند.
رئیس جمهور اروگوئه خوزه موخیکا یادآوری می کند که «خارج شدن از
چهارچوب قانون اساسی یکی از اشکال خشونت است» و خواهان توقف «مداخلۀ
خارجی در امور داخلی ونزوئلا» (3) شده است.
رئیس جمهور بولیوی اوو مورالس می گوید که «واشینگتن از گروه جوانان
ونزوئلائی برای بی ثبات سازی کشور و تحریک مداخلۀ خارجی سوء
استفاده می کند». درخواست استعفای رئیس جمهور مادورو یک توطئۀ
آشکار علیه دموکراسی است. ایالات متحده وقتی می بیند که نمی تواند
در زمینۀ سیاسی نه تنها در آمریکای لاتین بلکه در دیگر کشورهای
جهان طرح های سلطه جویانۀ خودش را به اجرا گذارد، در این صورت طرح
دیگری را به اجرا می گذارد که عبارت است از تأمین مالی گروه های
تروریست برای گسترش خشونت تا متعاقبا مداخلۀ کلاه آبی ها و یا ناتو
را وجهۀ قانونی ببخشد. این همان استراتژی نوین ایالات متحده است.
آنچه در سال 2008 در بولیوی روی داد در ونزوئلا در شرف تکوین است.
در اینجا گروه ها به شکل خشونت باری ادارات را به آتش کشیدند، به
پلیس و نیروهای نظامی حمله کردند. ولی مردم به پا خاستند و توطئۀ
کودتا را با شکست مواجه ساختند. امروز ما موظف هستیم که از
دموکراسی در ونزوئلا دفاع کنیم».(4)
رئیس جمهور رافائل کورئا اعلام کرد که «راه اندازی کودتای نرم،
روندی که سازماندهی و تأمین مالی شده تا دموکراسی ونزوئلا را بی
ثبات کند، اکوادور نیز با چنین توطئه هائی روبرو بوده و در آینده
نیز ممکن است که با همین نوع توطئه ها روبرو شود.»(5)
صدر اعظم اکوادور ریکاردو پاتینو اعلام کرد : «ما تلاش های گروه
های سیاسی که از طریق غیر دموکراتیک در پی کسب قدرت در ونزوئلا
هستند را تحمل نمی کنیم» و تأکید کرد که «اتحادیۀ دولت های آمریکای
جنوبی ابزارهائی در اختیار دارد که تلاش های کودتا را ناکام خواهد
گذاشت و در صورت به مخاطره افتادن دموکراسی می تواند تصمیم های سخت
تری را به اجرا گذارد».(6)
صدر اعظم برزیل لوئیز آلبرتو فیگردو بازار مشترک آمریکای جنوبی و
اتحادیۀ کشورهای آمریکای جنوبی را برای اتخاذ تصمیم کاراتری را
برای جلوگیری از بی ثبات سازی ونزوئلا فراخواند، و خشونت را بطن
دموکراسی نفی کرد و خواهان رعایت احترام به نهادها شد.(7)
باید یادآور شویم که بازار مشترک کشورهای آمریکای جنوبی و اتحادیۀ
کشورهای آمریکای جنوبی دیدگاه تمام کشورهای آمریکای جنوبی را بیان
می کند و حتی رئیس جمهور دست راستی خوآن مانوئل سانتوس (کلمبیا)
خواهان «توقف خشونت ها در تظاهرات» شده است، بر عکس رئیس جمهور
اسبق آلوارو اوریب ولز که در امور شبهه نظامی و جمایت علیه بشریت
در کلمبی دست دارد اعلام کرده است که می خواهد برای پشتیبانی از
دست راستی های ونزوئلا بودجه هائی را آزاد سازد.
سه شنبه 18 فوریه در کاراکاس : بسیج صلح آمیز دانشجویان و کارگران
نفت برای دفاع از نتیجۀ صندوق رأی و تداوم برنامۀ سوسیالیستی راه
اندازی شد. به همین مناسبت، نیکلا مادورا قرارداد مشترکی به نفع
کارگران این بخش را به امضا رساند (که ایالات متحده مشخصا از طریق
کودتا در پی تسلط بر آن می باشد).
15 فوریه، مادورا شخصا (که پیش از این خود او نیز سندیکالیست بود)
در تدارکات گردهمآئی بازار مشترک کارگری سازماندهی شده در کاراکاس
با حضور 31 نفر از رهبران سندیکاهای آمریکای لاتین شرکت داشت. او
اعلام کرد که دولت او بودجه ای ویژه معادل 1000 میلیون دلار (که
توسط هوگو چاوز ایجاد شده بود) برای پشتیبانی از بازار مشترک
کشورهای آمریکای جنوبی، نجات شرکت ها، و ایجاد الگوی تولیدی که
قادر به عبور از نظام سرمایه داری باشد، و به همین گونه به هدف
ایجاد مرکز آموزش سندیکائی که مرکز آن در کاراکاس مستقر خواهد شد،
اختصاص خواهد داد.
_______________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
