تاریخ انتشار:20.03.2015
«تفاوت
اپوزیسیون در گذشته و حال»
محمد شوری
آیا «اپوزیسیون» قصد براندازی نظام جمهوری اسلامی را دارد؟ و
میتواند؟!
برای دادن پاسخ مناسب، باید تفاوتها و تشابهات اپوزیسیون رژیم
پهلوی و جمهوری اسلامی را شناخت.
هر حکومت و دولتی که اداره کشور در اختیارش هست، بالطبع مخالفینی
دارد؛ که به «اپوزیسیون» شناخته میشود.
«اپوزیسیون» یک مرحله بالاتر از منتقد است. منتقد سعی دارد با حفظ
وضع موجود، تغییراتی در حاکمیت به وجود آید؛ اما «اپوزیسیون» به
قصد جابجایی قدرت (یا قهرآمیز، یا مسالمتگونه) به مبارزه و مخالفت
میپردازد.
در رژیم پهلوی، مخالفین – اعم از اشخاص حقیقی و حقوقی- از دل حکومت
بیرون نیامدند، و به عبارت دیگر اکثریت مخالفین (بهعلاوه
وابستههای سببی و نسبیشان) در پستهای دولتی و حکومتی و اطلاعاتی
و امنیتی خدمت نمیکردهاند.
همچنین دولتهای محل پناه اپوزیسیون در گذشته حامی رژیم پهلوی
بودند؛ اما اکنون آنها مخالف رژیم جمهوری اسلامی هستند!
برخی از مخالفین سابقهدار در گذشته، هم اکنون نیز از مخالفین رژیم
جمهوری اسلامی هستند و اغلب در آن دوره مشغول تحصیل بودند!
وقتی به غالب مخالفین رژیم فعلی – که اتفاقن رسانههای آنجا را هم
قُرق خود کرده اند- نگاه کنید، معیشت و سوابق شغلی گذشته آنها در
حوزه حاکمیت بوده است.
به همین لحاظ برخی پرسشها پیرامون کم و کیف اپوزیسیون خود به خود
مطرح است؛ ازجمله:
اپوزیسیون جمهوری اسلامی ایران (غالب آنها) در گذشته مقامهای
وزارتی، اطلاعاتی و وکالتی را داشتهاند و آنهایی که هم فاقد آن
هستند، به نوعی غیرمستقیم این وابستگی را دارند، آیا مخالفت این
افراد بنیادی است و یا صرفن به خاطر رانده شدن از دایره قدرت
وحکومت است؟
آیا آنها قصد براندازی و تغییر رژیم رادارند و میخواهند در نظام
آینده نقش داشته باشند؟
و بلافاصله با این پرسش، سوال دیگری به ذهن میآید و آن اینکه
چگونه میشود به عدهای که در کژوکج رفتن این بنا مقصرند، (یا
حداقل قاصرند!) معماری دوباره جامعه را به آنها سپرد؟
میتوان پاسخ داد که مهم نیست چه کس و کسانی هستند، مهم این است که
درحال حاضر قصد اصلاح امور را دارند!
حواشی پرسشهای متعددی که پیرامون اپوزیسیون جمهوری اسلامی، هست،
سه نکته اهمیت خاص دارد:
اول اینکه افرادی هستند که سوابق خوب و معلوم دارند اما به دلیل
بایکوت خبری (اتفاقن توسط بخشی از همین اپوزیسیون) برای جامعه
ایرانی شناخته شده نیستند.
دیگر اینکه بخشی از این اپوزیسیون، ساخته و پرداخته حاکمیت است و
هدف آنها حفظ نظام به هر شکل ممکن است، حتا با اگر شده با تغییر
نظام و حضور دوباره آنها در قدرت!
و نکته سوم اینکه: کشورهای حامی اپوزیسیون به دنبال منافع ملی خود
هستند آیا همراهی با آنها، منافاتی با منافع ملی کشورمان ندارد؟
ممکن است گفته شود از امکانات آنها درجهت منافع ملی کشور استفاده
میشود بدون آنکه به آنها وابسته شد! که بلافاصله گفته میشود
آیا این امر همه جا ممکن است و میشود؟…
http://www.iranliberal.com/showright-spalt.php?id=1647
________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|